خبرگزاری ایانا
به جای آنکه تدبیری برای افزایش قیمت خرید تضمینی گندم اندیشیده شود، واردات گسترده گندم در حال انجام است.
مدیرکل دفتر محصولات استراتژیک وزارت جهاد کشاورزی در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری کشاورزی ایران (ایانا) با اعلام این مطلب گفت: با وجود آنکه کشاورز گندمکار در سال جاری با مشکلاتی همچون کمبود نهاده‌ها، کم‌آبی و سایر مخاطرات طبیعی دست و پنجه نرم کرد، اما ماحصل تولید خود را به قیمتی نازل در اختیار دولت قرار داد.
دلاور حیدرپور افزود: قیمت تمام‌شده هر کیلوگرم گندم با سودی اندک، 820 تومان برای کشاورز تمام شد، در حالی که قیمت خرید تضمینی این محصول استراتژیک 720 تومان اعلام شده است. فاصله بین قیمت تمام‌شده و قیمت خرید به‌گونه‌ای است که کشاورز مجبور است از سود خود بگذرد و بدین ترتیب دچار ضرر و زیان شود، اما با این وجود، دولت هیچ فکری به حال کشاورزان نمی‌کند.
وی خاطرنشان کرد: در حال حاضر قیمت هر تن گندم وارداتی 420 دلار است، این در حالی است که دولت به جای آنکه گندم کشاورزان را با قیمتی مناسب بخرد، سعی در واردات گسترده این محصول استراتژیک دارد.
حیدرپور ادامه داد: در سال گذشته ارزش گندم وارداتی حدود دو میلیارد دلار بود که امسال نیز با وضعیت فعلی پیش‌بینی می‌شود که همین مقدار واردات داشته باشیم.
وی تصریح کرد: اگر دولت گندم کشاورزان را با قیمتی که برای گندم وارداتی پرداخت می‌کند، خریداری کند، به‌طور قطع نیازهای داخل کشور پاسخ داده می‌شود و به واردات نیازی نخواهیم داشت.
چرا گرانی نهاده‌ها بر تغییر قیمت تضمینی تأثیری ندارد
مدیرکل دفتر محصولات استراتژیک وزارت جهاد کشاورزی با اعلام اینکه گندم تولیدی ایران به‌دلیل گرانی نهاده‌هایی همچون سویا و ذرت برای مصرف دام استفاده می‌شود، یادآور شد: به‌صورت متعارف اختصاص یک میلیون تن از گندم بی‌کیفیت برای استفاده در مرغداری‌ها و دامداری‌ها عادی است، اما در سال جاری واسطه‌ها و دلال‌ها حدود دو میلیون تن از گندم را برای خوراک دام خریداری کرده‌اند.
حیدرپور تأکید کرد: گندمی که باید به چرخه آرد و نان وارد شود، خوراک دام و طیور می‌شود و در عوض برای تولید نان از گندم وارداتی استفاده می‌شود. باید گفت چرا بی‌تدبیری‌ها باعث شده که چنین اتفاقی برای این محصول استراتژیک کشور بیفتد؟
وی اظهار داشت: برای جبران بخشی از ضرر و زیان کشاورزان، وزیر جهاد کشاورزی در نامه‌ای فوری درخواست اختصاص کرایه حمل حدود 40 تا 50 تومان برای هر کیلوگرم گندم را به معاون اول رئیس جمهور نوشت، در حالی که حدود 40 روز از ارسال نامه فوری می‌گذرد، اما هنوز حتی دستوری بر نامه فوق نخورده است.
حیدرپور همچنین گفت: بخشی از گندم وارداتی از دولت آمریکا خریداری می‌شود، در حالی که برای این منظور با توجه به تحریم‌ها، دولت مجبور است با قیمتی چندین برابر این واردات را انجام دهد، اما اگر گندم کشاورزان خودمان با قیمت مناسبی خریداری شود، به‌طور قطع به این همه واردات نیازی نخواهیم داشت.
وی در ادامه افزود: پیش‌بینی می شود که میزان تولید گندم حداقل به 12 میلیون تن برسد و تاکنون چهار میلیون و 100 تن گندم خریداری شده که دو میلیون و 300 هزار تن آن توسط سازمان بازرگانی دولتی و یک میلیون و 800 هزار تن نیز توسط کارخانه‌های آرد، ماکارونی، اتحادیه‌ها، تعاونی‌ها و تشکل‌های وابسته به دولت بوده است.
این مقام مسئول خاطرنشان کرد: از تولید 12 میلیون تنی گندم، هشت میلیون تن آن مازاد پیش‌بینی می‌شود و چهار میلیون تن نیز بدین ترتیب که یک‌هزار و 300 تن گندم برای کشت توسط کشاورز، یک میلیون تن در شرایط متعارف برای ورود به جیره غذایی دام و طیور، یک میلیون تن برای مصارف صنعتی، 700 تا 800 هزار تن برای خودمصرفی کشاورز استفاده می‌شود.
حیدرپور ادامه داد: از هشت میلیون تنی که مازاد است، چهار میلیون و 100 هزار تن آن تاکنون خریداری شده و مابقی نیز باقی مانده است.
40 درصد گندم‌های تولیدی کشور باقی مانده است/ گندم تولیدی امسال در انبار کشاورزان
وی تصریح کرد: هنوز 40 درصد از گندم موجود در کشور که مربوط به استان‌های آذربایجان شرقی و غربی، مرکزی و زنجان است، برداشت نشده و بخش دیگری از گندم برداشت‌شده استان‌های فارس، خراسان و گلستان در انبارهای کشاورز مانده و تحویل مراکز خرید نشده است.
حیدرپور یادآور شد: مسئولانی که از کجایی گندم تولیدی کشور سؤال می‌کنند، باید بدانند گندم تولیدی در مزارع و انبارهای کشاورزان موجود است و بر اساس بازدیدهای میدانی انجام‌شده، مدارکی وجود دارد که نشان می‌دهد که کشاورز عرق فروش گندم به دولت را دارد، اما مشکلاتی همچون دور بودن مراکز خرید و پایین بودن قیمت خرید تضمینی باعث شده است که با ناراحتی دسترنج تولیدی خود را به دلال که محصول را سر مزرعه با قیمت 850 تا 870 تومان می‌خرد، بفروشد.
وی در پایان تأکید کرد: دولت باید برای جلوگیری از هدررفت محصول گندم تولیدشده در کشور تدبیری اساسی بیندیشد، زیرا منابع برای استفاده وجود دارد، اما با بی‌تدبیری‌های اعمال‌شده، هزیه‌های گزافی را برای واردات گندم پرداخت می‌کند.