سیستم های گرمایش تابشی

چاپ


altتعداد دفعات تهویه در مرغداری از سایر فضاهای صنعتی بسیار بالاتر است لذا انرژی جذب شده به هوا در روش های مرسوم مورد استفاده در مرغداری كه عموماٌ از طریق جابجایی گرما می باشد، قبل از تبادل حرارتی با محیط سالن، از طریق اگزوز فن های خروج هوا به خارج از سالن هدایت می شود. اتلاف بسیار زیاد انرژی، عدم یكنواختی گرما در سطح كل سالن، ایجاد جریان هوا، بستر مرطوب و نیز آلودگی محیط زیست از مشكلات سیستم های متداول تامین گرمایش غیر بهینه در صنعت پرورش طیور كشور است. یكی از راه حل های این معضل استفاده از دستگاه های گرمایش تابشی است. این دستگاه ها در زیر سقف  سالن های مرغداری نصب شده و گرما را از

طریق تابش امواج مادون قرمز به طرف كف سالن و بدن جوجه ها هدایت می كنند، تبادل حرارت عمدتا از طریق تابش صورت می گیرد و اتلاف انرژی از طریق هوا بسیار جزیی است. در این روش، كف سالن گرم و رطوبت آن تقلیل یافته و انتقال آلودگی به جوجه ها كاهش می یابد. ضمن اینكه پراكندگی گرد و غبار در داخل سالن نیز به حداقل می رسد. برای جلوگیری از كاهش اكسیژن در داخل سالن، دستگاه گرمایش تابشی، هوای مورد نیاز مشعل را توسط لوله ای از خارج سالن دریافت می كند و لذا در غلظت اكسیژن داخل سالن تغییری ایجاد نمی شود، علیرغم سوخت نسبتاً كامل این دستگاه ها، گازهای حاصل از احتراق نیز به خارج از سالن هدایت می گردد. از نقطه نظر تاریخی ویلیام هرشل(W.Herschel) ستاره شناس انگلیسی در سال 1800 به كمك یك منشور تجزیه نور و یك دماسنج متوجه شد كه امواج منتشره از خورشید پس از تجزیه توسط منشور در رنگ آبی دارای كمترین دما و در رنگ قرمز و طیف زیر قرمز دارای بالاترین دما می باشد. پس از آن مشخص شد كه بیش از 50 درصد انرژی منتشره از خورشید، بوسیله امواج نامرئی مادون قرمز به كره زمین می رسد. در اواخر سال 1950 رابرت گوردون (R.Gordon) برای اولین بار مقدمات ساخت دستگاه انتقال حرارت تابشی نوع لوله ای و گازسوز را برای تولید و انتقال امواج حرارتی با عملكردی مشابه خورشید، تدارك دید.


ویژگی های سیستم های تابشی مورد استفاده در مرغداری
با توجه به اینكه حرارت در سیستم تابشی از طریق امواج مادون قرمز منتقل می شود، لذا امكان جهت دادن به  مسیر گرمایش وجود داشته و حرارت بیشتر در فضای نزدیك به بستر مرغداری و سطح بدن طیور متمركز گردیده و این قسمتها را گرم می نماید. از طریق تابش، حرارت جذب هوای محیط نمی شود و اتلاف حرارتی در اثر تعویض  هوا بسیار ناچیز است. امكان منطقه بندی و كنترل منطقه ای در سیستم تابشی و قابلیت انعطاف زیاد این سیستم، امكان گرمایش در مناطق انتخابی طبق نیاز طراحی شده را ایجاد می نماید. برای مثال در ابتدای دوران پرورش كه امكان افزایش تراكم در واحد سطح وجود دارد می توان به وسیله این سیستم فقط قسمت مورد نظر را گرم نمود. سیستم گرمایش تابشی باعث چرخش هوا نمی شود، در نتیجه آلودگی مواد معلق و غبار موجود در هوا به شدت كاهش یافته و اثرات مثبت در بهداشت محیط مرغداری دارد. حرارت منتقل شده از طریق تابش مستقیما بستر، پرندگان و وسایل پرورش واقع شده در مسیر را گرم می كند، بدون اینكه نیازی به گرم شدن كل سالن مرغداری باشد. بدلیل اینكه حرارت تابشی سالن مرغداری را سریعتر گرم می كند بنابراین در زمان جوجه ریزی نیاز به مرحله پیش گرمایی در سالن مرغداری را به شدت كاهش می دهد كه این امر صرفه جویی زیادی در انرژی و وقت را در بردارد